Waarom

Waarom hebben we een fanfare?

Een jeugdbeweging die een muziekkorps heeft is vandaag de dag een uitzondering. Als we eens rondvragen hoeveel groepen jullie kennen met een fanfare … we zullen snel uitgepraat zijn.

Toegegeven, het is niet gemakkelijk. Het is geen evidentie meer dat een K.S.A.-lid of -leider deel uitmaakt van de fanfare. Laten we hierbij toch niet vergeten dat onze KSA-agenda goed gevuld is, dat onze fanfare maar een deel is van een veel ruimere werking. Bovendien vraagt het een inspanning om elke vrijdagavond een uur te repeteren. De verschillende marchen herhalen, nieuwe leden opleiden, moeten luisteren naar de dirigent zijn gezaag… Geef toe, niet simpel, hé?

In de rand hiervan moeten we toch even de ouders van onze fanfareleden bedanken. Want zij brengen elke vrijdagavond hun jongen of meisje naar het K.S.A.-lokaal om ze een uur nadien terug te komen halen. Ook dit is een hele inspanning die niet te verwaarlozen is en die wij ten zeerste waarderen.

Eigenlijk kan gerust de vraag gesteld worden ‘waarom gaan we ermee door?’. Als het dan toch zoveel tijd en energie kost… Nu, wij zijn ervan overtuigd dat ons muziekkorps een enorme meerwaarde geeft aan onze beweging. Ten eerste komt het onze naambekendheid zeker ten goede. In onze eigen stad kennen vele mensen ‘de K.S.A.’ omwille van haar fanfare. Daarom is het ook belangrijk dat we regelmatig in onze eigen stad te zien en te horen zijn. Maar niet alleen in onze eigen regio, ik durf zeggen dat men ons muziekkorps in een groot deel van Vlaanderen kent. Dit komt de naam van K.S.A. Geraardsbergen en van K.S.A. in het algemeen zeker ten goede.

Maar er is meer …

Het is ook de manier waarop wij kinderen de kans geven om te musiceren.
Hierbij wil ik graag benadrukken dat 80% van dit korps geen noten kan lezen. Het aanleren van de marchen gebeurt nog steeds enkel en alleen op het gehoor. Dit is een manier die zeer tijdsintensief is, een manier die een grote inspanning vraagt. Maar het geeft jongeren die nooit naar de muziekschool zijn geweest, en dit om diverse redenen, de kans om een instrument te leren bespelen, de kans om samen met anderen te musiceren, om de waarde en plezier van muziek en ‘muziek maken’ te ontdekken. En ja … het is al gebeurd dat men dankzij onze fanfare de stap naar de muziekschool zet.

Dit kadert uitstekend binnen de taak die een jeugdbeweging heeft in onze maatschappij: jongeren laten experimenteren, nieuwe dingen leren kennen, ervaringen laten opdoen, samen leren werken, …

Geef toe: we mogen fier zijn dat we een fanfare hebben!